ตะเกียงวิเศษ

ชายหนุ่มคนหนึ่งอาศัยอยู่บนเกาะซึ่งอยู่ห่างไกลจากแผ่นดินกว่าร้อยกิโลเมตร ในแต่ละเดือนเขาจะต้องพายเรือกว่า 3 วันเพื่อไปซื้อข้าวสารและอาหารแห้งบนฝั่งเพื่อนำมาประทังชีวิตในช่วงที่เขาอยู่บนเกาะ เช้าวันหนึ่งหลังจากพายเรือมาถึงเกาะด้วยความเหนื่อยล้า ขณะที่เขาค่อย ๆ ลากเรือไปผูกไว้กับเสาของสะพาน เขาเหลือบมองเห็นตะเกียงทองเหลืองแบบอินเดียใบหนึ่งตกอยู่บนชายหาด ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเขาจึงเก็บตะเกียงมาลูบ ๆ คลำๆ ทันใดนั้นเอง …. กลุ่มควันพวยพุ่งออกมาจากตะเกียงพร้อมกับเสียงคำรามลั่น
โอ้ว… ขอบคุณท่านที่ท่านปล่อยข้าให้เป็นอิสระจากตะเกียงนี้ นายข้า …. เสียงยักษ์ตนใหญ่กล่าวกับชายหนุ่ม เพื่อเป็นการตอบแทนที่ท่านมีน้ำใจกับข้า ข้าจะให้ท่านขอพรข้าได้อย่างหนึ่งเพื่อเป็นการตอบแทน … ชายหนุ่มครุ่นคิดอยู่สักพักจึงบอกเจ้ายักษ์ไปว่า “ ข้าอยากได้สะพานเชื่อมจากเกาะแห่งนี้ไปยังแผ่นดินใหญ่ ข้าจะได้เดินทางไปมาโดยสะดวก” … เจ้ายักษ์ได้ฟังแล้วถึงกับอึ้งเพราะต้องใช้พลังอย่างมากในการสร้างสะพานยาวขนาดนั้น .. มันจึงกล่าวกับชายหนุ่มว่า “นายข้า … แม้ท่านจะมีบุญคุณใหญ่หลวงกับข้า แต่การสร้างสะพานยาวขนาดนั้น เกรงว่าข้าคงทำให้ท่านไม่ได้ เพราะมันยากเหลือเกิน ท่านพอจะให้ข้าช่วยอย่างอื่นแทนได้หรือไม่” เจ้ายักษ์ต่อรอง … ชายหนุ่มขมวดคิ้ว ครุ่นคิดว่ามีสิ่งใดอีกหนอที่เขาอยากได้ … ปิ๊ง … “คิดออกแล้ว” ชายหนุ่มอุทานเสียงดัง “ข้าอยากเป็นชายที่รู้ใจและเข้าใจผู้หญิง ข้าจะได้สร้างความพึงพอใจให้หล่อนได้ในทุกเรื่อง” … เจ้ายักษ์ทำเรียบเฉย แล้วถามชายหนุ่มกลับไปว่า “สะพานที่ท่านอยากได้น่ะ จะเอาถนนสักกี่เลน”