วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่ต้องเดินทางไปพังงา  เพื่อดูความเรียบร้อยของสปาสาขาต่าง ๆ ในเขตจังหวัดพังงา  ก็เลยถือโอกาสนำเที่ยวไปด้วยเลย เผื่อเพื่อน ๆ ที่มาภูเก็ตมีเวลาเหลือก็สามารถเดินทางไปเที่ยวตามเส้นทางนี้ได้เลยครับ  โรงแรมแรกที่ผมเดินทางไปคือ Ranyatavi ตั้งอยู่ที่หาดปิหลายจังหวัดพังงาครับ  ถ้ามาจากภูเก็ต  ข้ามสะพานสารสินมาไม่กี่กิโลก็ถึงแล้วครับ  พูดง่าย ๆ ก็คือหาดที่ใกล้ภูเก็ตมากที่สุดนั่นเอง

โรงแรมนี้เป็นหนึ่งในไม่กี่โรงแรมบนหาดที่ค่อนข้างเงียบสงบแห่งนี้  แต่คาดว่าอีกไม่กี่ปีก็คงเต็มไปด้วยโรงแรมและหมู่บ้าน (ราคาแพง)  เพราะพื้นที่นั้นเงียบสงบสวยไม่งามแพ้เขาหลักเลย  บรรยากาศของโรงแรมก็ตกแต่งอย่างสวยงามครับ  บังเอิญว่าผมมาช่วงฝนตกค่อนข้างหนักก็เลยถ่ายภาพค่อนข้างลำบากหน่อย แต่ก็พยายามหามุมสวย ๆ มาฝากเพื่อน ๆ ครับ  ห้องพักบางห้องอยู่ติดชายหาดบรรยากาศดีมากทีเดียวแต่ช่วงนี้ลมมรสุมแรงมาก มีธงแดงปักไว้เพื่อไม่ให้นักท่องเที่ยวเล่นน้ำ .. ดูจากคลื่นแล้วก็คงไม่มีใครกล้าเล่นหรอกครับเพราะคลื่นและลมแรงมากจริง ๆ

ออกจาก Ranyatavi แล้วผมก็ขับรถเลียบชายหาดไปเรื่อย ๆ ผ่านบ้านพักตากอากาศระดับหรูหราหลายหลังเรียงรายติดกัน  น่าจะเรียกได้ว่า Millionare Street เลยก็ว่าได้  แต่ที่ดูแปลกหูแปลกตาหน่อยก็คือยังคงมีความเป็นชนบทผสมผสานกันไปด้วย เพราะตลอดทางนอกจากจะมีบ้านพักหรูหราแล้ว  บริเวณทุ่งหญ้าหลังบ้านพักก็ยังสามารถพบฝูงควายของชาวบ้านแถวนั้นได้อีกด้วย หุหุ

จาก Ranyatavi ผมขับรถมุ่งหน้าต่อไปยังเขาหลัก  เลยอ.ท้ายเหมืองไปเล็กน้อย  ผ่านทางเข้าน้ำตกลำปีซึ่งเป็นน้ำตกชื่อดังแห่งหนึ่งของพังงา  ผมไม่ได้แวะที่นี่เพราะเคยมาหลายครั้งแล้ว  แต่ผมขับเลยมาอีกนิดและแวะเข้าไปถ่ายภาพที่น้ำตกขนิม  น้ำตกขนาดเล็กที่สามารถมองเห็นได้จากริมถนน  เป็นน้ำตกที่ผมเล็งไว้หลายครั้งแล้วว่าจะเข้าไปเที่ยวสักครั้งแต่ไม่มีโอกาสเสียที  วันนี้ก็เลยถือโอกาสเข้าไปถ่ายภาพให้สมใจ  ทางเข้าน้ำตกแห่งนี้เป็นคอนกรีตอย่างดีไปจนถึงตัวน้ำตก  ซึ่งกำลังมีงานก่อสร้างด้านหน้าของน้ำตก ผมเดาเอาว่าคงกำลังพัฒนาให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวอีกแห่งหนึ่งของแถบนี้   ไม่ผิดหวังครับ น้ำตกแห่งนี้มีขนาดไม่ใหญ่มากนักแต่ก็สวยงามดี  ยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงหน้าฝน  ใบไม้เขียวขจีตัดกับสายน้ำสวยงามมากทีเดียว  เสียดายที่ผมไม่ได้ติดเอาฟิลเตอร์ Polarize มาด้วย  สีของภาพที่ถ่ายมาฝากก็เลยไม่อิ่มตัวมากนัก  ไว้มาคราวหน้าจะแก้ตัวใหม่นะคร้าาาบ

ถ่ายภาพได้สัก 10-20 ภาพ ผมก็ออกเดินทางต่อไปยังเขาหลัก  ก่อนถึงหาดเขาหลักเล็กน้อยผมแวะถ่ายภาพจากจุดชมวิวมาฝาก  ทั้งนี้โรงแรมต่าง ๆ ทยอยเปิดตัวกันเกือบหมดแล้ว  แทบจะไม่เหลือกซากปรักหักพังให้เห็นอีกต่อไป  บริเวณย่านการค้า (บางเนียง) ก็ค่อนข้างจะคึกคักพอสมควรทีเดียว แม้จะยังไม่หนาแน่นแต่ก็ไม่เงียบเหงาเหมือนปีหรือสองปีที่แล้ว

ผมขับเลยเขาหลักไปเล็กน้อยเพื่อไปยังหาดปะการัง ซึ่งเป็นที่ตั้งของโรงแรมอีกสองแห่งที่กำลังจะไปเปิดสปาที่นั่น  หลังจากตรวจดูงานก่อสร้างแล้วผมก็แวะถ่ายภาพหน้าโรงแรมเล็กน้อย แล้วขับต่อไปจนสุดทางที่แหลมปะการัง 

ที่นี่มีคนมาหาหอยหาปลากันพอสมควรทีเดียว  เรียกได้ว่าเป็นกิจกรรมยามว่างวันหยุดสำหรับคนแถบนี้ก็ได้   ที่แหลมปะการังจะมีโขดหินขนาดใหญ่จำนวนหนึ่ง ซึ่งทราบจากคนพื้นที่ว่าแต่ก่อนไม่มี  แต่คลื่นสึนามิได้พัดเอาหินเหล่านี้ขึ้นมาจากท้องทะเล  พร้อม ๆ กับความสูญเสียอันยิ่งใหญ่ของผู้คนริมฝั่งทะเล

วันนี้ผมขับรถมาสุดทางที่แหลมแห่งนี้  เก็บภาพธรรมชาติที่ปลายแหลม และสูดอากาศบริสุทธิ์เต็มปอด หวังไว้ในใจลึกๆ ว่าคงไม่มีเหตุการณ์ร้าย ๆ มาทำลายบรรยากาศดี ๆ แบบนี้อีกต่อไป