ผู้บริหารคนใหม่  เพิ่งมารับตำแหน่งฟื้นฟูกิจการที่ตกต่ำของบริษัทเป็นวันแรก เขาเรียกประชุมพนักงานทันที แล้วประกาศ นโยบายแรกซึ่งก็คือการเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของพนักงาน ใครทำงานไม่เต็มที่จะต้องถูกพิจารณาอย่างเด็ดขาด

หลังประชุม เขาออกเดินตรวจตราบริษัทพร้อมกับผู้จัดการแผนกอีก 6-7 คน ความสนใจของเขาเพ่งเล็งอยู่ที่ไอ้หนุ่มคนหนึ่งซึ่งยืนพิงผนังดูคนอื่นทำงานอย่างสบายใจ เขาเดินตรงไปที่ไอ้หนุ่มทันทีแล้วถาม

“เงินเดือนคุณเดือนละเท่าไหร่ ”
“เจ็ดพันครับ” ไอ้หนุ่มตอบอย่างไม่สะทกสะท้านไม่เปลี่ยนแม้แต่ท่ายืนด้วยซ้ำ

เขาควักเงินเจ็ดพันบาทยื่นให้ไอ้หนุ่มทันทีแล้วตะโกนลั่น
“นี่เงินเดือนๆสุดท้ายของคุณแล้วเชิญคุณออกไปเลย ไม่ต้องมาให้ผมเห็นหน้าอีก”
ไอ้หนุ่มคว้าเงินแล้วโกยแน่บทันที
ในขณะที่เขาหันหลังกลับมาหาพนักงานบริษัทคนอื่น ๆ ที่ตะลึงกันถ้วนหน้า
“ใครตอบผมได้บ้างว่าไอ้หนุ่มนั่นมันทำงานตำแหน่งอะไร” ผู้บริหารใหม่ตะโกนถาม
ความเงียบปกคลุมทั่วสำนักงานเป็นเวลาหลายวินาทีก่อนที่จะมีผู้กล้าพูดออกมา

“เขามาส่งพิซซาครับ!!!”

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : จะเป็นผู้บริหารที่ดีได้  คุณต้องรู้จักพนักงานของคุณดีพอก่อนที่จะตัดสินใจดำเนินการอะไรกับเขา  เพราะบางครั้งสิ่งที่คุณเห็นอาจเป็นเพียงด้านหนึ่งที่ไม่ใช่ตัวเขาทั้งหมด  ซึ่งการตัดสินใจที่ดูเหมือนจะเด็ดขาดนั้นอาจก่อให้เกิดความเสียหายร้ายแรงกับบริษัทได้อย่างที่คุณเองคาดไม่ถึง