ผ่านเทศกาลกินเจประจำปี 51 ของภูเก็ตมาก็ตั้งหลายวันแล้ว เพิ่งจะได้มีโอกาสเขียนถึงเทศกาลนี้ ไม่เหมือนปีที่แล้วซึ่งเขียนก่อนเทศกาลล่วงหน้าหลายวัน แถมยังเกาะติดสถานการณ์มาฝากเพื่อน ๆ แบบวันต่อวัน แต่ปีนี้มันยุ่งจริง ๆ ครับ แถม Blog เจ้ากรรมยังโดนระงับอย่างที่เล่าไปแล้ว ก็เลยไม่ได้มีเวลาไปถ่ายภาพมาฝากเพื่อน ๆ มากนัก โชคยังดีที่มีอยู่วันหนึ่งพาอาจารย์สอนโยคะของสุโขสปาซึ่งเป็นชาวต่างชาติไปดูขบวนแห่ของศาลเจ้าบางเหนียว ก็เลยมีภาพติดไม้ติดมือมาฝากนิดหน่อย แต่ก็นั่นแหละครับ ดองไว้เสียนาน เพิ่งจะมีโอกาสได้มา post ให้เพื่อน ๆ ได้ชมกันวันนี้เอง หุหุ
เริ่มกันที่บรรยากาศก่อนที่ขบวนจะผ่าน ชาวภูเก็ตมารอกันตั้งแต่ 7 โมงเช้าตลอดเส้นทางที่ขบวนจะเดินผ่าน
ทั้งฝรั่ง ไทย จีน มารอกันเพียบ
โต๊ะบูชา ประทัด ถูกจัดเตรียมไว้ต้อนรับเทพเจ้าตามความเชื่อ
ขบวนพระจีน ที่แสดงการทรมานร่างกายแบบต่าง ๆ ผมเลือกมาเฉพาะที่ไม่หวาดเสียวมากนัก (สาบานได้ว่า นี่คัดแล้วจริงๆ )
ของที่ระลึกสีสันสดใสที่วางขายบริวเวณที่ขบวนผ่าน
ความเชื่อ ความศรัทธา ที่อยู่ในวิญญาณของชาวภูเก็ต ทุกเพศ ทุกวัย
เมื่อเกี้ยวที่อัญเชิญเทพเจ้าผ่าน เสียงประทัดก็ดังประหนึ่งมีสงครามกลางเมือง
หลังขบวนผ่านไป ถนนก็เหมือนปูด้วยพรมแดง
จะกินเจละเว้นชีวิตสัตว์กันหรือไม่ก็แล้วแต่ความศรัทธาของแต่ละบุคคล แต่ที่ทุกคนช่วยกันทำได้คือละเว้นความชั่ว มุ่งทำแต่ความดีเพื่อพ่อหลวงของเรานะครับ
หนิงก็ไปดูเหมือนกันค่ะ แต่ช่วงที่ประทัดเยอะ ๆ ก็ต้องขอหลบเหมือนกันค่ะ เพราะทั้งเสียงทั้งควัน แสบจมูกแสบตาไปหมดเลยค่ะ แต่หลาย ๆ คนก็ยังสามารถนั่งไหว้พระได้โดยไม่ไปไหนเลยล่ะ