กาเหรี่ยงที่อาศัยอยู่บนดอยบนเหนือสุดนู้นน อยากจะเป็นพลเมืองที่ถูกต้องตามกฎหมาย มีบัตรประจำตัว มีสำมะโนครัว มีทะเบียนสมรสว่างั้นเถอะ

วันหนึ่งกาเหรี่ยงหนุ่มลงมาจากเขา ตรงดิ่งไปที่อำเภอ ตั้งใจว่าจะมาจะทะเบียนสมรส พอมาถึง ก้อขอพบเจ้าหน้าที่ทันที

เจ้าหน้าที่ : มาจะให้ทำอะไรเล่านี่
กาเหรี่ยง : ผงจะมาจกทาเบียงคัก
เจ้าหน้าที่ : (อารมณ์ดี เลยพูดล้อเลียน) จกทาเบียงอาราย
กาเหรี่ยง : จกทาเบียง อ่า สงรก สงรกอ่า
เจ้าหน้าที่ : แล้วมึงจาจกกะคาย
กาเหรี่ยง : จก .. กา .. เมีย
เจ้าหน้าที่ : อ้าว .. เมียไม่ได้มาด้วยนี่ มึงต้องไปเอาเมียมา
กาเหรี่ยง : โอเคคัก ขอกคุงๆ

กาเหรี่ยงเผ่นขึ้นเขาทันที …อีก 30 นาทีต่อมา ก้อลงมาพบเจ้าหน้าที่คนเดิม

กาเหรี่ยง : เลียกโล้ยแล้วคัก จกทาเบียง จกทาเบียง
เจ้าหน้าที่ : ไหนล่ะเมีย บอกให้ไปเอาเมียไง ต้องเอามาด้วย ขึ้นไปเอามาอีกทีนึง
กาเหรี่ยงก้อรับคำ เผ่นขึ้นเขาไปอีก ..อีก 1 ชั่วโมงต่อมา ก็ลงมาพบเจ้าหน้าที่คนเดิม

กาเหรี่ยง : (เสียงป้อแป้ๆ ชักไม่ไหวแล้ว หมดแรง ) จกได้ยังอ่ะคัก
เจ้าหน้าที่ : แล้วเมียล่ะ เอามายัง
กาเหรี่ยง : ขึ้นไปเอามา 2 ทีแล้วคัก ..เมื่อไหร่จะจกซะทีอ่า ไม่มีแรง..จะเอาแล้วคัก