วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ผมไม่อยากให้มันผ่านพ้นไปเลย… เหมือนตัวเองกำลังเดินทางไปท่องเที่ยวอย่างมีความสุข และวันนี้เสมือนวันสุดท้ายของการท่องเที่ยว เป็นวันที่การเดินทางบนเส้นทางนี้ของเรากำลังจะสิ้นสุดลง ความสุขตลอดการเดินทางกำลังจะกลายไปเป็นความทรงจำ … แต่อย่างไรก็ตามความทรงจำนี้เป็นความทรงจำที่แสนงดงามที่ผมจะไม่ลืมตลอดไป
บางครั้งมันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่เราจะต้องเลือกทางเดินและเส้นทางที่เราเลือกเป็นเส้นทางใหม่ที่ยังไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้าเป็นอย่างไร แต่อย่างน้อยเราก็รู้สึกได้ว่ามีคนคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ … ขอบคุณความทรงจำดี ๆ ที่มีให้กันเสมอมา
ถึงแม้ว่าจะไม่ได้มีส่วนร่วมในสมุดเล่มน้อย แต่ก็เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้สู้ค่ะ
คอยเป็นกำลังใจให้ครับ