บ่ายวันหนึ่งระหว่างคนตัดไม้กำลังตัดไม้อยู่ริมน้ำนั้นขวานคู่มือก็หลุดมือจมลงน้ำไป
คนตัดไม้ก็ทำอะไรไม่ถูกได้แต่นั่งร้องไห้อยู่ริมน้ำ 

ทันใดนั้นเองเทวดาก็ลอยขึ้นมากผิวน้ำแล้วถามว่า “มีปัญหาอะไรรึ”
“ขวานผมตกลงไปในน้ำแล้ว และตรงนี้น้ำลึกมาก
ต่อไปผมจะเอาอะไรไปตัดไม้หาเลี้ยงลูกเมียได้หละท่าน”

เทวดาได้ยินดังนั้นก็ดำน้ำลงไปสักพักแล้วขึ้นมาพร้อมกับขวานทองคำ
“เอ้าขวานนี้ใช่ขวานของเจ้าใช่รึไม่?” เทวดาถามคนตัดไม้
“ไม่ใช่ครับ”

เทวดาก็ดำน้ำลงไปอีกครั้งกลับขึ้นมากับขวานเงิน
“เอ้าแล้วขวานนี้หละใช่ของเจ้ารึไม่?”
“ไม่ใช่ครับขวานของผมทำจากเหล็กมีด้ามไม้เก่าๆ ไม่ใช่ขวานเงิน ขวานทอง ”

เทวดาจึงดำลงน้ำไปอีกครั้งแล้วกลับขึ้นมาพร้อมกับขวานเหล็กคู่มือคนตัดไม้
“เอ้าขวานของเจ้า แต่เราเห็นเจ้าเป็นคนดีซื่อสัตย์ไม่โกหก
เราจะให้ขวานเงิน กับขวานทองคำแก่เจ้าไปด้วย
เพื่อตอบแทนในการที่เจ้าเป็นคนดี ”
คนตัดไม้จึงรับขวานไว้แล้วกลับบ้านด้วยความสุข

หนึ่งเดือนต่อมา …
ระหว่างที่คนตัดไม้กำลังเดินเล่นอยู่ริมน้ำพร้อมกับภรรยาของเขาอยู่นั้น
ภรรยาก็ลืนตกน้ำไป คนตัดไม้ทำอะไรไม่ถูกได้แต่นั่งร้องไห้ริมน้ำ
ทันใดนั้นเทวดาองค์เดิมก็ปรากฏกายออกมาอีกครั้ง

“เอ้าคราวนี้เจ้ามีปญหาอะรรึ”
“ภรรยาผมลื่นตกน้ำไปเมื่อกี้นี้ครับ ”
ได้ยินดังนั้นเทวดาจึงดำน้ำลงไป
และขึ้นมาพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เหมือนกันกับเจนิเฟอร์ โลเปซ
ตั้งแต่หัวจรดเท้า “ผู้หญิงคนนี้ใช่ภรรยาเจ้ารึไม่?”
“ใช่แล้วครับ” คนตัดไม้ตอบทันที

เทวดาจึงโกรธมากเพราะเห็นว่าคนตัดไม้โกหก และไม่ซื่อสัตย์เหมือนก่อน
“ขอภัยด้วยครับท่านเทวดา มันเป็นการเข้าใจผิดครับ ”
คนตัดไม้รีบชี้แจงทันใด
“ถ้าเกิดผมตอบว่าไม่ใช่ ผมเดาว่าท่านก็คงจะลงไปในน้ำอีกครั้ง
แล้วกลับขึ้นมาพร้อมกับผู้หญิงที่เหมือนกับ แคทธลีน ซีต้าโจนส์
และเมื่อผมปฏิเสธอีกท่าก็คงจำดำลงไปอีกครั้งแล้วนำภรรยาผมตัวจริงขึ้นมา
สุดท้ายท่านก็คงจะให้ผู้หญิงอีก 2 คนผมด้วย เพื่อตอบแทนที่ผมไม่โกหก

แต่่ท่าน …. ผมเป็นแค่คนตัดไม้จะมีปัญญาอะไรไปหาเงินเลี้ยงเมียพร้อมกัน 3 คน
ได้หละครับ ผมจึงจำเป็นต้องตอบว่าใช่ตั้งแต่แรก”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อใดที่ผู้ชายโกหก
แสดงว่าชายผู้นั้นจะต้องมีเหตุผลจำเป็นในการโกหก
และมีเจตนาดีอย่างแน่นอน (ตัวอย่างเช่นคนตัดไม้รายนี้)