กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีพระราชา อ๊อด องค์หนึ่ง มี พระธิดา กุ้งกิ้ง ที่สวยมาก มีปราสาทที่ใหญ่โตสวยงาม
อยู่มาวันหนึ่งพระราชาอ๊อดได้รับทหารใหม่ เข้ามาทำงานในวัง 1 คน เดิมเรียกกันว่าทหาร มิก
แต่ด้วยความไม่พอใจในความบ้ากามของทหารใหม่ (แถมยังมีชื่อจริงคล้ายลูกสาวตนอีก)
กลัวว่าจะมาทำอะไรลูกสาวตน จึงตั้งชื่อใหม่ให้ทหารคนนั้นให้น่าเกลียดว่า ‘ หมอย ‘

ทหารมิก หรือทหาร หมอย ทำงานอยู่ในวังแห่งนั้น เห็นพระธิดาที่งดงามทุกวัน
จนรู้สึกหลงรักพระธิดาขึ้นมาจับใจ  จนวันหนึ่ง ‘ หมอย ‘ ตั้งใจว่าจะต้องเผด็จศึกพระธิดาให้จงได้ 
คืนนั้นเอง ‘ หมอย ‘ ได้สำรวจปราสาทอย่างละเอียดจนรู้ว่า
พระธิดาจะนอน ห้อง 339 ของประสาท ห้อง 246 เป็นห้องพระราชินี
พระราชาจะนอน ห้อง 247 ‘ หมอย ‘ จึงปีนข้ามหอพักที่ตนพักอยู่ ข้ามไปยังปราสาท
และขึ้นไปยังชั้น 3 หวัง ลักหลับ ธิดากุ้งกิ้งกลางดึก

แต่เมื่อ ‘ หมอย ‘ ปีนจาก 305 ไปหาที่ 339 ไปถึงห้อ ? ??
ธิดากุ้งกิ้งกลับผิดคาดเพราะธิดากุ้งกิ้งยังไม่หลับ และหันหน้ามาทางหน้าต่างพอดี
ธิดากุ้งกิ้งจึงร้องขึ้นว่า ‘เสด็จพ่อเพคะ หมอยขึ้นเพคะ’ 

พระราชาอ๊อดได้ยินดังนั้นจึงตะโกนกลับมาว่า
‘มันเป็นเรื่องธรรมชาตินะลูก’

ทหาร ‘หมอย’ ตกใจมากจึงร่วงตกจากชั้น 3 ผ่านชั้น 2 ราชินี (แห่ง) ฝน เห็นพอดีจึงตะโกนไปว่า
‘เสด็จพี่เพคะ หมอยร่วงเพคะ’ ราชาอ๊อดจึงตะโกนกลับไปว่า

‘มันก็เป็นเรื่องธรรมชาติอีกนั่นแหละ เราแก่แล้วนะแม่ ‘
ทหาร ‘หมอย’ ตกลงถึงพื้นชั้น 2 ดังพลั้ก กระเด็นไปถึงหน้าห้องราชาพอดี
(ปราสาทแห่งนี้ ห้อง 246 กับ 247 อยู่ห่างกันพอสมควร)

ราชาเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้นจึงตะโกนสั่งทหารในวังด้วยความโกรธว่า
‘ทหารทั้งหมดกำจัด’ หมอย ‘เดี๋ยวนี้’
เมื่อสิ้นคำสั่งราชาทหารทั้งวังก็นั่งลงจัดการถอนหมอยของตนเองตาม ๆ กัน ทำให้ทหารมิก
เอ้ย ทหาร ‘หมอย’ ตัวแสบหนีจากวังได้อย่างปลอดภัยไม่มีใครจับตัวได้

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .