สตรีนางหนึ่งแต่งงานมีลูกแล้ว และเธอก็มีชู้ด้วย 1 คน ทุกวันพุธเธอจะพาชู้มาที่บ้านเพื่อทำการ (จึ๊กกระดึ๋ย) และระหว่างนั้นเธอก็จะให้ลูกชายอายุ 8 ขวบไปอยู่ในตู้เสื้อผ้า
พุธหนึ่งสามีเธอเกิดเลิกงานเร็วผิดปกติและกลับบ้านก่อนเวลา เธอตกใจมากจึงรีบพาชายชู้มาหลบในตู้เดียวกะที่ลูกชายเธออยู่ พอตู้เสื้อผ้าปิดลง เด็กน้อยก็พูดขึ้นว่า
ในนี้มืดจังเลยนะครับ
อื้อ นั่นน่ะสินะ ชายชู้ตอบ
ผมมีลูกเบสบอลลูกนึง ขายให้คุณ 50ดอลล่า เอามั้ยครับ? เด็กน้อยเสนอ
ชายชู้รีบตอบปฏิเสธทันที ไม่เอาเว้ย ขายขูดรีดกันนี่หว่า
งั้นผมไปบอกพ่อดีกว่าว่าคุณอยู่ในนี้
เออ เอามาก็ได้วะ ชายชู้จำยอม
พุธต่อมาก็เกิดเหตุการแบบเดียวกันขึ้นอีก ชายชู้จึงถูกพาไปหลบในตู้เสื้อผ้าเดิม
ในนี้มืดจังนะครับ เด็กชายพูดขึ้น
เออ นั่นสินะ ชายชู้กัดฟันพูด
ผมมีไม้เบสบอลจะขายคุณ 50ดอลล่า เอามั้ยครับ?
เอามาเล้ย
ครั้นพุธต่อมาผู้เป็นสามีลาพักร้อน เขาชวนลูกชาย
นี่ลูก พ่อว่าเราไปเล่นเบสบอลกันดีมั้ย?
เด็กชายตอบว่า ไม่ได้หรอกพ่อ ผมขายไม้กะลูกบอลไปแล้วในราคา 100 เหรียญ
แกนี่ทำแบบนี้ได้ยังไง แกไปหลอกขายใครเข้า มันเป็นบาปรู้มั้ยและพระผู้เป็นเจ้าจะไม่ยอมรับลูกขึ้นสวรรค์ มานี่พ่อจะพาไปโบสถ์
ที่โบสถ์……
ผู้เป็นพ่อพาเด็กชายมาที่ห้องสารภาพบาปซึ่งเป็นห้องที่เล็กๆและค่อนข้างมืด
เอ้า เข้าไป แล้วบอกหลวงพ่อไปซะว่าแกทำบาปอะไรมา
ในห้องสารภาพบาป เด็กน้อยรู้สึกกลัวจึงรำพึงออกมา
ในนี้มืดจึงเลย…
ทันใดนั้นบาทหลวงก็ตอบกลับมาว่า มึงจะเอาอะไรมาขายกูอีก