ไปบาหลีครั้งนี้จะเรียกเป็นอุบัติทริปก็ได้  เพราะเป็นทริปที่เกิดขึ้นแบบไม่คาดคิดล่วงหน้า หุหุ … เรื่องของเรื่องคือคืนหนึ่งขณะนั่งทำงานเครียด ๆ ก็ได้ e-mail ของ Air Asia เปิดไปดูเจอตั๋วบินตรงจากภูเก็ตไปบาหลีในราคาไม่ถึงสี่พันก็เลยตัดสินใจจองเดี๋ยวนั้นเลย  โดยยังไม่ได้ดูข้อมูลอื่นประกอบและยังไม่ได้ลางานด้วยซ้ำ  โชคดีที่นายใจลอยยอมเซ็นต์ใบลาให้แต่โดยดี อิอิ  ส่วนเรื่องที่พักและแผนการเดินทางมาจัดการเอาภายหลัง  โดย search เอาจากข้อมูลที่เพื่อน ๆ เคย review ไว้ใน pantip.com เป็นหลัก

ทริปนี้ใช้เวลา 4 วัน 3 คืนด้วยกัน (ที่จริงอยากไป 5 วัน 4 คืนแต่ flight ไม่มี)  โดยแผนการเดินทางของผมค่อนข้างเหมือนกับ standard ทริปบาหลีโดยทั่วไปของคนไทย  ไม่กล้าแหวกแนววางแผนเองเหมือนทริปอื่น ๆ เพราะคราวนี้มีเวลาเตรียมข้อมูลไม่มากนัก   ส่วนใหญ่ก็จะเป็นการเที่ยวชมวัดและโบราณสถานสำคัญบนเกาะบาหลี  รวมถึงนาขั้นบันได ทะเลสาบ และภูเขาไฟ  โดยพักสองคืนแรกที่เมือง Ubud ซึ่งอยู่ ณ ศูนย์กลางของเกาะบาหลี  และคืนสุดท้ายพักที่หาด Kuta เนื่องจากอยู่ใกล้สนามบินเพื่อให้สะดวกในการเดินทางกลับในวันสุดท้าย  โดยตลอดทริปใช้บริการรถเช่าพร้อมคนขับ  ซึ่งรายละเอียดทั้งหมดรวมถึงค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ตลอดการเดินทางผมจะสรุปไว้ตอนท้ายเพื่อเป็นข้อมูลให้กับเพื่อน ๆ ที่กำลังจะเดินทางไปเที่ยวนะครับ  เอาล่ะเกริ่นมายาวแล้ว  ได้เวลาเดินทางแล้วคร้าบ …

ตุ๊ดๆๆๆ ไม่ได้แซวใครนะครับ  แต่เป็นเสียงนาฬิกาปลุกผมเอง … มันดังขึ้นตอนตีสามครึ่งของเช้าตรู่วันศุกร์  ใช่แล้วครับตีสามครึ่งไม่ใช่บ่ายสาม … 🙁  ทำไงได้ก็ flight ผมมันออกตอน 6:30 นี่นา  ก็เลยต้องแหกขี้ตาตื่นแต่เช้าเพื่อเดินทางไปสนามบินให้ทันเวลา …  ผมมาถึงสนามบินราวตี 4 ครึ่ง  ใช้เวลา check in และผ่านกระบวนการตรวจคนเข้าเมืองไม่นานก็ได้มานอนรอเวลาที่หน้า gate แล้ว  (รู้งี้นอนต่ออีกสักครึ่งชั่วโมง หุหุ)   … ได้เวลาขึ้นเครื่องก็ฟ้าเริ่มสว่างพอดี  ภาพกลางเป็นภาพแรกของทริปนี้ขณะเดินไปขึ้นเครื่อง ภาพไหวๆ หน่อยเพราะนอนยังไม่เต็มอิ่ม อิอิ  ส่วนอีกภาพด้านซ้ายก็ตอนถึงบาหลีครับ เครื่องบินที่เห็นในภาพเป็นอีกลำน่าจะมาจากกรุงเทพ ฯ … จะเห็นได้ว่าสนามบินอยู่ใกล้ทะเลเหมือนที่ภูเก็ตเลยครับ .. ส่วนภาพขวาสุด ประตูสไตล์บาหลีที่สนามบินเป็นสิ่งที่บอกว่าเราได้เปิดประตูเ้ข้าสู่บาหลีแล้วครับ

• 
• 
• 

การเดินทางจากภูเก็ตไปบาหลี  ใช้เวลาเดินทางราว 3 ชั่วโมง 40 นาที  ถึงบาหลีราว 11 โมงเศษ (เวลาที่โน่นเร็วกว่าบ้านเรา 1 ชั่วโมง)  ใช้เวลาตรวจคนเข้าเมืองสักพัก  กว่าจะออกมาเจอคนขับรถก็ราวเที่ยงพอดี  โดยรถที่มารับเป็นรถของ Kamandalu Resort & Spa ซึ่งเป็นที่พักสองคืนแรกของผม … ระหว่างทางคนขับรถก็ชวนคุยตลอด แถมด้วยข่าวดีที่ว่าบาหลีช่วงนี้ฝนตกทุกวัน ..ขนาดทำใจมาแล้วยังรับไม่ค่อยได้เลยเพราะอยากถ่ายภาพสวย ๆ หากฝนตกทุกวันอย่างนี้แย่เลย  🙁

ระหว่างเดินทาง ผมสังเกตุเห็นรถยนต์ที่บาหลีส่วนมากเป็นแบบ mini MPV อย่าง Toyota Inova หรือ Suzuki  และขับเลนขวาเหมือนบ้านเรา  ทำให้สามารถเช่าขับได้โดยไม่ต้องพะวงเรื่องพวงมาลัย แต่เอาเวลาไปเครียดเรื่องเส้นทางแทน อิอิ แล้วจะเล่าให้ฟังภายหลังนะครับว่าทำไม

เส้นทางที่ไป Ubud ซึ่งเป็นที่ตั้งของ Kamandalu Resort & Spa จะต้องผ่านส่วนที่เป็นตัวเมืองซึ่งมีรถพลุกพล่าน จากนั้นถนนจะค่อย ๆ แคบลงเมื่อเข้าใกล้เมือง Ubud ซึ่งตลอดทางผมสัมผัสถึงความเป็นบาหลีตลอดเส้นทาง  ทั้งสิ่งปลูกสร้างและผู้คนล้วนเต็มไปด้วยอารมณ์บาหลีทั้งสิ้น  ยืนยันได้ว่าผมได้เปิดประตูเข้ามาสู่บาหลีแล้วจริง ๆ  ทั้งนี้เราใช้เวลาเดินทางจากสนามบินมาที่นี่ราว 1 ชั่วโมง 15 นาที .. หลังจาก check in แล้วผมก็ทานข้าวเที่ยงที่ร้านอาหารริมสระว่ายน้ำของโรงแรม  เพื่อรอเวลารถที่เช่าที่นัดรับตอนบ่าย 3 โมง … ทั้งนี้ผมขอทำรีวิวของที่พักแยกจากโปรแกรมท่องเที่ยวนะครับเพื่อให้ได้รายละเอียดที่มากขึ้น

ความจริงสถานที่ท่องเที่ยวที่วางแผนไว้สำหรับวันนี้อยู่ใกล้ ๆ สนามบิน  แต่ที่ผมต้องยอมนั่งรถย้อนไปอีกครั้งก็เพราะผมตั้งใจว่าผมจะไปชมพระอาทิตย์ตกที่ Uluwatu ต่อด้วยอาหารมื้อค่ำที่หาด Jimbaran ซึ่งถ้าไม่เข้าที่พักก่อนก็จะทำให้เวลาไม่ลงตัวนั่นเอง …

สำหรับการเช่ารถ เดิมทีผมได้คำแนะนำจาก web board ใน pantip ว่าควรเลือกใช้บริการจาก Teddy แต่เนื่องจากเขารับงานอื่นไว้แล้ว เขาจึงติดต่อเพื่อนให้โดยเขาเป็นผู้ประสานงานทั้งหมด เพื่อนของเขาคนนี้ชื่อ Leong ครับ … ได้เวลานัด Leong ก็มารอรับเราอยู่แล้ว  เขาเป็นคนที่สุภาพแต่ไม่ค่อยพูดครับ  ถ้าไม่ถามส่วนใหญ่เขาก็จะตั้งอกตั้งใจขับรถไปเรื่อย ๆ  ถ้าเพื่อน ๆ เตรียมข้อมูลมาดีใช้บริการของ Leong ก็ดีครับ  แต่ถ้าต้องการข้อมูลเยอะ ๆ และไม่ค่อยแม่นเรื่องข้อมูลผมว่าใช้บริการของ Teddy ดีกว่า เพราะตลอดการเดินทาง Leong ไม่ได้ให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์กับผมมากนัก โดยเฉพาะเรื่องการเลือกใช้บริการร้านค้าต่าง ๆ

ระหว่างทางผมแวะแลกเงินที่ศูนย์ใกล้หาด Kuta ได้ Rate 8870 IDR ต่อ 1 USD (ที่สนามบิน 8800 ต่อ 1 USD)  จากนั้นก็เดินทางไปยังจุดแรกของการท่องเที่ยวบาหลีของผมก็คือ CWK Cultural Park ซึ่งเสียค่าเข้าชมคนละ 50,000 IDR  (ไม่แน่ใจว่าตั๋วมีหลายแบบหรือไม่  เพราะเคยอ่านว่าเสียค่าเข้าน้อยกว่านี้)  ทั้งนี้ภายในจะมีรูปปั้นครึ่งตัวของพระศิวะและครุฑขนาดใหญ่ให้นักท่องเที่ยวได้ถ่ายภาพกัน  นอกจากนี้ก็ยังมีกิจกรรมให้นักท่องเที่ยวได้ใช้บริการ อาทิ ไต่หน้าผา, โหนสลิง  ซึ่งผมว่าไม่ค่อยเข้ากับ theme เท่าไหร่  แต่คงต้องมีไว้เพราะลำพังรูปปั้นทั้งสองอาจจะทำให้นักท่องเที่ยวรู้สึกว่าที่นี่ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจ .. ประเมินดูแล้วผมคิดว่าที่นี่ยังสร้างไม่เสร็จสมบูรณ์  และคงเป็นเพียงจุดที่ใช้เรียกเงินจากกระเป๋านักท่องเที่ยวเท่านั้น ไม่ค่อยมีความสำคัญในแง่ประวัติศาสตร์หรือวัฒนธรรมมากมายนัก แต่อีกประโยชน์คงเป็นสถานที่สำหรับจัดกิจกรรมและการแสดงด้านวัฒนธรรมด้วย   ถ้าเดาไม่ผิดไกด์ที่พานักท่องเที่ยวมาอาจจะได้ส่วนค่าน้ำร้อนน้ำชาแบ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เลยมีเหล่านักท่องเที่ยวประเภททัวร์มาที่นี่เต็มไปหมด (ไม่ยืนยันนะครับ แค่คิดเอาเอง)

บรรยากาศที่ CWK Park ครับ

• 
• 
• 
• 
• 
• 

ผมใช้เวลาอยู่ที่นี่ไม่นานนักก็เดินทางต่อไปยัง Uluwatu วัดที่ตั้งอยู่บนหน้าผาสูงริมมหาสมุทร  ซึ่งวันนี้มีชาวบาหลีจำนวนมากเดินทางมาทำบุญที่วัดแห่งนี้  ทำให้ต้องจอดรถค่อนข้างไกล  แต่ก็โชคดีที่ได้เห็นภาพคนท้องถิ่นแต่งกายอย่างสวยงามตามประเพณี ไม่ว่าจะเป็นคนสูงอายุ, หนุ่มสาวรวมถึงเด็ก ๆ  แสดงให้เห็นถึงการรักษาประเพณีอันเหนียวแน่นของชาวบาหลี

ชาวบาหลีที่สวมชุดพื้นเมืองมาทำพิธีที่วัด Uluwatu และเครื่องไหว้ที่เห็นได้ทั่วไปในบาหลี

• 
• 
• 

ที่จุดชมวิวของ Uluwatu จะเต็มไปด้วยฝูงลิงที่คอยป่วนนักท่องเที่ยว  ผมเองก็โดนขโมยแว่นตาโดยไม่ทันตั้งตัว  กว่าจะได้คืนมาก็ต้องให้คนท้องถิ่นเอาอาหารไปแลก  ถ้าใครไปที่นี่ต้องระวังมาก ๆ ครับ  ถ้าเกิดมันโยนลงหน้าผาไปละแย่เลย … นี่ขนาดมาช่วงเย็น คิดว่ามันคงจะเหนื่อยแล้วนะ ที่ไหนได้ ยังมีฤทธิ์เดชมากเหลือเกิน…

บรรยากาศ Uluwatu

• 
• 
• 
• 

โชคดีที่วันนี้มีการแสดง Kecak Dance ด้วยก็เลยซื้อตั๋วเข้าไปชมเลยในราคาคนละ  70,000 IDR ซึ่งการแสดงก็จะมีส่วนคล้ายคลึงกับ Barong Dance อันโด่งดัง เพียงแต่ Kecak Dance ไม่ใช้เครื่องดนตรี  แต่ใช้ชายหนุ่มกลุ่มใหญ่ให้เสียงประกอบการแสดง  ได้อารมณ์ชนเผ่าบนเกาะดีเหมือนกัน  เนื้อหาของการแสดงก็เป็นการต่อสู้ระหว่างธรรมะและอธรรม ตัวเอกก็เหมือนจะเป็นหนุมานแต่เป็น version ของบาหลี  ส่วนนางเอกก็จะร่ายรำคล้ายของไทย แต่หน้าตาจะขึงขัง และการรำไม่อ่อนช้อยเหมือนของไทย

การแสดง Kecak Dance

• 
• 
• 
• 
• 

การแสดงจบตอนแสงกำลังจะหมดพอดี  ผมจึงต้องรีบมาถ่ายภาพวัด Uluwatu อีกครั้งเพื่อเก็บแสงสุดท้ายของวันก่อนจะที่จะเดินทางต่อไปยังหาด Jimbaran เพื่อทานอาหารค่ำ

ผมไม่ได้ศึกษามาก่อนว่าควรทานร้านไหนดี จึงปล่อยให้ Leong นำไป  โดยเขาเลือกพาไปที่ร้าน Dewata .. พอเห็นราคาในเมนูก็รู้แล้วล่ะครับว่าบวกเผื่อไว้มากมาย  แต่ทำไงได้ มาแล้วก็ต้องทานแล้วล่ะเพราะหิวเหลือเกิน  โดยผมเลือกปู 2 ตัว  ตัวละ 1 กิโลและกุ้งอีกครึ่งกิโล  รสชาติอาหารก็ไม่ได้โดดเด่นมากมาย  แถมปูยังมีเนื้อน้อยมาก 🙁   ร้านแถบนี้จะอยู่ริมหาด  มีการจัดโต๊ะและบรรยากาศไว้ดีพอสมควร เหมาะสำหรับคู่รักมานั่งทานกันท่ามกลางบรรยากาศโรแมนติก  ระหว่างทานก็จะมีการแสดงการรำสไตล์บาหลี  แต่ที่ผมชอบมากคือมีกลุ่มนักร้องมาเล่นกีต้าร์ ตีกลองร้องเพลงรายล้อมโต๊ะที่เรานั่งอยู่  ทำให้ลืมเรื่องราคาอาหารไปชั่วคราว กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็ตอนเช็คบิลโน่นแหละว่ามื้อนี้เสียเงินไปเกือบ 7 แสน (IDR)  สำหรับคนขับรถไม่ต้องห่วงเขาครับเพราะทางร้านจัดอาหารไว้ให้อยู่แล้วเพราะพาลูกค้ามาให้เชือด เอ้ย! มาใช้บริการนั่นเอง

บรรยากาศร้านอาหารริมหาด Jimbaran และ Dinner คืนแรกที่ Bali

• 
• 
• 

ทานอาหารเสร็จ จ่ายเงินจนตัวเบาแล้วก็เดินทางกลับรีสอร์ทครับ  โดยแวะซื้อของขบเคี้ยวและเครื่องดื่มเล็กน้อยที่ Circle K – minimart ของชาวบาหลี เพราะที่นี่ไม่มี 7 eleven หุหุ

คืนแรกนี้ผมนอนหลับเป็นตายเลยครับ  เพราะตื่นเช้ามากและเพลียจากการเดินทาง … โปรแกรมวันรุ่งขึ้นเป็นอย่างไร ติดตามตอนต่อไปนะครับ  .. คืนนี้ส่งท้ายด้วยภาพของ Lobby ของ Kamandalu ยามค่ำคืนนะครับ

•