Sponsor Review ณ วันนี้หากกล่าวถึง foto hotel โรงแรมน้องใหม่สุด chic ของภูเก็ต … เชื่อว่าหลาย ๆ คนคงต้องเคยได้ยินชื่อนี้และเคยเห็นภาพและเรื่องราวต่าง ๆ ผ่าน social media มาบ้างไม่มากก็น้อย … ไม่นับผู้ที่มีเพื่อนบน facebook 3 คนและเข้าไป หน้า wall เดือนละครั้งนะครับ หุหุ
Foto hotel ตั้งอยู่บนไหล่เขาเหนือหาดกะตะน้อย เป็นจุดที่ถนนรอบเกาะภูเก็ตพาดผ่าน และที่ตั้งของโรงแรมยังอยู่ใกล้ ๆ กับจุดที่ผมมักแวะถ่ายภาพหาดกะตะน้อยเป็นประจำเมื่อครั้งขี่รถมอเตอร์ไซด์เที่ยวรอบเกาะสมัยเรียนมัธยม อย่าให้บอกว่ากี่ปีผ่านมาแล้ว ผมลองนับนิ้วมือรวมกับนิ้วเท้าแล้วก็ยังไม่พอ อิอิ … สำหรับผมแล้วหาดกะตะน้อยเป็นหนึ่งในหาดที่มีสีน้ำทะเลสวยที่สุดของภูเก็ต สูสีกับหาดสุรินทร์ แต่โทนสีของน้ำทะเลที่นี่จะออกไปทางเขียวอ่อนในขณะที่หาดสุรินทร์เป็นสีฟ้า … หาดกะตะน้อยเป็นหาดที่ครอบครัวผมจะชวนญาติ ๆ มาปิกนิควันหยุด ให้เด็ก ๆ เล่นน้ำโต้คลื่นกัน ในขณะที่ผู้ใหญ่ตั้งวงสนทนากันใต้ร่มไม้ เป็นภาพของความสุขในวัยเด็กที่ผมยังคงจำได้ถึงทุกวันนี้ … ถัดจากหาดกะตะน้อยก็คือหาดกะตะ ที่ซึ่งผมใช้ชีวิตวัยเด็กอยู่ที่นี่หลายปี เพราะคุณแม่เป็นครูสอนที่โรงเรียนบ้านกะตะซึ่งเดิมเคยตั้งอยู่ริมหาดกะตะนั่นเอง … การได้หลบจากชีวิตการทำงานอันคร่ำเคร่งมารำลึกถึงความสุขในวัยเด็กของผมจึงเป็นมากกว่าการมาพักตามกระแส เพราะมันเป็นโอกาสดีที่ผมจะได้เปิดกล่องความทรงจำออกมาทบทวนเรื่องราวเก่า ๆ และบันทึกความประทับใจใหม่ ๆ เข้าไปพร้อม ๆ กัน …
สีน้ำทะเลของหาดกะตะน้อยที่ผมคิดว่าเป็นหนึ่งในหาดที่น้ำทะเลสวยที่สุดของภูเก็ต สูสักับหาดสุรินทร์
ความน่าสนใจของ foto hotel สำหรับผมแล้วไม่ใช่เพียงแค่เป็นโรงแรมใหม่ตกแต่งสวยงามเท่านั้น แต่โรงแรมนี้ถูกวาง concept ให้สอดคล้องกับศิลปะแห่งการถ่ายภาพ ไม่ว่าจะเป็นการเลือกใช้วัสดุในการตกแต่ง, ชื่อของสถานที่ต่าง ๆ ในโรงแรม หรือแม้แต่สีเทา 18% ซึ่งเลือกใช้เป็นสีหลักก็เป็นสิ่งช่างภาพรู้ดีว่าหมายถึงอะไร … สิ่งที่อดไม่ได้ที่จะต้องกล่าวถึงในฐานะเป็นคนภูเก็ต และผูกพันกับวิถีแห่งภูเก็ตมาตั้งแต่เกิดคือการนำเสนอความเป็นภูเก็ตอย่างมีรสนิยมในรูปแบบ lifestyle ของคนรุ่นใหม่ … อาหารพื้นถิ่นและสิ่งละอันพันละน้อยในวันวานถูกนำมาเล่าผ่านสินค้าและบริการในแบบที่คนภูเก็ต gen x อย่างผมเห็นแล้วอดที่จะอมยิ้มไม่ได้จริง
Lobby ของโรงแรม
Lobby ของโรงแรมที่ตกแต่งอย่างมีสไตล์
ด้วยความที่โรงแรมตั้งอยู่บนไหล่เขา ห้องพักจึงถูกวางลดหลั่นกันลงไปหลายระดับ … ภายในห้องแบบ Ozone hall ที่ผมพัก ใช้โทนสี เทา-ขาว-ดำ ให้ความรู้สึกเรียบหรู .. แอบ sexy เล็ก ๆ ด้วยการวางอ่าง Jacuzzi ไว้ตรงระเบียงห้อง ให้คู่ฮันนีมูนได้โรแมนติกกัน ส่วนคู่ที่เบื่อกันแล้วก็ให้ภรรยานอนแช่อ่างชมวิวริมระเบียง ส่วนคุณสามีก็ใช้ห้องน้ำภายในที่กว้างขวางไม่อึดอัด แอบลุ้นให้คุณภรรยาชมวิวเพลินจนตกระเบียง 555…
วิวจากห้องพักของผม มองเห็นความสวยงามของหาดกะตะน้อย
ฟรีมินิบาร์ก็เป็นอีกสิ่งที่ไม่ค่อยพบนักในโรงแรม 4 ดาว กอรปกับลูกเล่นของสิ่งที่เลือกมาแบบไม่ซ้ำใครช่วยให้บรรยากาศดูน่ารักเข้ากับเจ้าหมีลายสก๊อตซึ่งเป็นมาสคอตของโรงแรม … ส่วนเรื่องความทันสมัยเอาใจ gen y หรือแม้แต่ gen x ตอนปลายอย่างผมก็มีให้ครบครัน ไม่ว่าจะเป็น FREE WIFI, ipod docking รวมถึง LCD TV ขนาด 40” …
ห้องพักตกแต่งในโทนสีเทา ตาม concept ของโรงแรม
ห้องอาหารและสระว่ายน้ำของโรงแรมอยู่ในชั้นบนสุดเพื่อให้สามารถชื่นชมวิวอันสวยงามของหาดกะตะน้อยได้อย่างเต็มที่ โดยมีพื้นที่นั่งเล่นและชมวิวด้านตะวันตกที่ให้สามารถมองเห็นวิวของหาดกะตะและกะรนได้โดไม่ต้องไปถึงจุดชมวิว 3 อ่าว และแน่นอนว่าบรรยากาศยามพระอาทิตย์ตกดินนั้นโรแมนติกอย่าบอกใคร
บริเวณด้านทิศตะวันตกของสระว่ายน้ำที่ชั้นบนสุดเป็นจุดชมพระอาทิตย์ตกที่สวยงามและโรแมนติกอย่าบอกใคร
จากจุดนี้สามารถมองเห็นหาดกะตะและหาดกะรนได้อย่างชัดเจน และสวยไม่แพ้จุดชมวิว 3 อ่าว
เย็นวันนั้นฟ้าทะมึน และสายฝนค่อย ๆ เคลื่อนมาจากทะเลฝั่งตะวันตก แต่ก็ได้บรรยากาศสวยแปลกไปอีกแบบ
จะเกาะขอบสระชมวิวหรือนั่งดื่มชิล ๆ บนสนามหญ้าก็สุขใจไม่แพ้กัน
เมื่อแสงเริ่มมืดลง ไฟของสระว่ายน้ำก็จะอวดสีสันของมัน สลับกันไปมาหลายสี ให้อารมณ์ที่แตกต่างกัน
สีสันยามค่ำที่ริมสระ
มื้อค่ำของผมฝากท้องไว้ที่ tiffin mama ห้องอาหาร signature ของโรงแรมที่การตกแต่งก็ยังคงแฝงไว้ด้วยความคิดสร้างสรรค์ในการนำบรรจุภัณฑ์ที่พบได้ในครัวเมื่อครั้งอดีตมา display แบบเก๋ ๆ … เมนูของของห้องอาหารเน้นไปที่อาหารไทย หลายเมนูเป็นการนำอาหารท้องถิ่นภูเก็ตยอดนิยมมาจัดให้หน้าตาดูน่ารับประทาน ส่วนเรื่องรสชาติของสองเมนูที่ผมลองคือหมูฮ้อง (คล้ายหมูพะโล้) กับปลาเปรี้ยวหวานก็อร่อยแบบต้นฉบับเลยล่ะครับ … ราคาอาหารแอบสูงเล็กน้อยหากเทียบกับร้านท้องถิ่น แต่เหตุผลที่ต้องลองทานที่นี่ก็คงเหมือนเราตัดสินใจซื้อ iPhone นั่นแหละครับ … จะว่าไปแอบอิจฉาฝรั่งที่มาเที่ยวเมืองไทย เพราะราคาขนาดนี้ (ประมาณ 6-9 Euro) ในประเทศแถบยุโรปคงได้แค่แซนวิสเศษผักกับแฮมชิ้นบาง ๆ แค่นั้นเอง
บรรยากาศของห้องอาหาร
ตกแต่งแบบเก๋ ๆ ด้วยการ display ของที่พบได้ในครัวเมื่อครั้งอดีต
อิ่มจากมื้อค่ำผมใช้เวลานั่งเขียนรีวิวทริปยุโรปปี 2013 ที่ยังค้างอยู่ กะว่าจะเขียนให้ได้สัก 3 ตอนแต่ทำได้ไม่นานเตียงนอนนุ่ม ๆ ก็สะกดให้ผมต้องทิ้งตัวลงนอนจนเช้า …
รุ่งวันอาทิตย์อากาศค่อนข้างสดใส … ผมเดินขึ้นไปเก็บบรรยากาศยามสาย ๆ บนสระว่ายน้ำและห้องอาหารอีกครั้ง ตามด้วยมื้อเช้าที่มีเมนูให้เลือก 3 อย่าง ทั้งไส้กรอกไข่ดาวแบบฝรั่ง และหมี่ผัดแบบภูเก็ต แถมด้วยไลน์ buffet สำหรับนักท่องเที่ยวที่ไม่คุ้นชินกับอาหารไทย … แน่นอนว่ารูปแบบอาหารก็ยังคงไว้ซึ่งความไม่ธรรมดา เพราะเสิร์ฟมาแบบเป็นเข่งกันเลยทีเดียว จานหลักเป็นแบบที่เราเลือก มีเครื่องเคียงเป็นอูแช้ อาหารเช้าท้องถิ่นแบบภูเก็ตมาให้ทานแก้เลี่ยนด้วย ส่วนเครื่องดื่มทาง foto hotel ก็ภูมิใจนำเสนอกาแฟฮกโหหลี กาแฟดั้งเดิมของคนภูเก็ตให้ได้ลิ้มลองกัน …
มื้อเช้าของเรา
บรรยากาศยามเช้า
แถมส่งท้ายด้วยภาพของน้องธัญญ่า … หลานสาวที่สนุกสนานเป็นพิเศษกับการค้างคืนที่นี่
ผมเขียนรีวิวนี้ด้วยมุมมองของคนภูเก็ตที่รักการท่องเที่ยวถ่ายภาพล้วน ๆ และดีใจที่วัฒนธรรมและความเป็นภูเก็ตถูกนำมาร้อยเรียงและนำเสนอได้อย่างมีศิลปะ…ฟังก์ชันต่าง ๆ บรรจงออกแบบให้ตอบสนอง lifestyle ของคนรุ่นใหม่เป็นอย่างดี … ไม่รู้ว่าจะเป็นการคิดเข้าข้างอีกหนึ่งของดีภูเก็ตแห่งนี้หรือเปล่า แต่ต้องยอมรับว่าการได้มาเยือน foto hotel เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ดี ๆ ที่ผมต้องบันทึกไว้ในกล่องแห่งความทรงจำตลอดไป
ใครสนใจมาพักที่นี่ ติดต่อทีมงาน foto hotel ผ่านทาง facebook ได้ที่ http://facebook.com/fotohotel
สำหรับคนที่ชอบถ่ายรูปวิวจากห้องพักสวยค่ะ สระว่ายนำ้ขนาดเล็กไปหน่อย ส่วนอาหารที่นี้ยังไม่ค่อยถูกปากครับ
ภาพสวยมากครับ
9MOT-ขอบคุณครับ 🙂
สวยมากเลยค่ะ น้องก็น่ารักมากๆ ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ